Siamese vakantie

Morgenochtend sta je er weer: voor je klas met kinderen.  Of niet, omdat je ene BAPO-dag geniet, of ouderschapsverlof, of omdat je ambulant bent. Of ziek. Maakt niet uit, veel mensen denken dat jij er morgen weer bent, voor je klas.

Morgen is het 3 juni. Ik heb even zitten tellen. Weet je dat het nog vijf weken is? Zo, denk je nu, Rein telt al af tot het vakantie is. Mis. Als jij ook al wist dat het vijf weken was heb jij zitten tellen. Niet om af te tellen, maar om te weten hoeveel tijd er nog is om al die dingen te doen die er nog gedaan moeten worden. En dat is nog al wat….
Sportdag – rapporten – afscheidsavond – feestje hier en daar vanwege afscheid – papierwerk – toetsen nakijken en verantwoorden – studies afbreien – schoolreisje – en noem maar op!
Piektijd! Petje af dat je het toch maar weer elk jaar voor elkaar krijgt….

Als je Siamees bent heb je die druk niet. Nooit niet. Als je Siamees bent, hoef je niet te plannen. Een Siamees heeft altijd vakantie. Een Siamees heeft een vast ritme: slapen – beetje eten – beetje klieren in en om huis – veel doen als of – beetje slapen etc. etc. Als je zo’n leven hebt leef je altijd vakantie.

Ik kijk regelmatig naar mijn Siamees; dat moet ook omdat ie immers in mijn observatorium zit. Soms denk ik dat ik beter een ander beest had kunnen kiezen. Tsjonge, wat kun je lui worden van kijken naar een Siamees in de door-de-weekse stand. Dan heb je geen vakantie meer nodig.

Daarom sta ik morgen ook weer paraat. Voor mij geen Siamees bestaan. Gewoon weer aan het werk.