Dat moet beter, zou de inspecteur zeggen. Terwijl ik vanavond dus weer te laat dit ding in elkaar zat te fabriceren moest ik even terugdenken aan het oefenen van de repetitie van de jongste. Ja, ja, die ondergaat dinsdag zijn eerste repetitie, en we

l over het onderwerp: De Gouden Eeuw. Hoe het kwam dat ik daaraan moest denken? Welja, zeg. Wat deden ze ook al weer aan boord van zo'n Oostinjevaarder, als je herhaaldelijk faalde? Daar hadden ze diverse opties voor: - Vierendelen Er was genoeg touw aan boord om met behulp van de wat bonkiger zeelieden de luie dader wat uit te rekken (dat dat ook wel eens wat ruig ging blijkt uit de term vierendelen). - Kielhalen; het is aan elkaar gescrheven en betekent dus niet dat je bij de C&A een nieuwe kiel ging halen. Het was een langdurig trektochtje onder de kiel van de boot door, van stuurboord naar bakboord. Afhankelijk van de stemming van de kapitein werd de reis ook wel eens onvrijwillig retour vervolgd - Opsluiten op water en brood; de daarvoor uitgekozen plek betrof meestal een ruimte onder in het scheepsruim, alwaar men enige tijd in het gezellig bijzijn van wat ratachtigen met de voeten in het water kon zitten - van de ra lopen; één van de wat minder bekende straffen, waarbij men in geboeide toestand gedwongen werd op de ra te wandelen (je weet wel, zo'n overdwarse mast waar de zeilen aanhangen); om te zorgen dat je er kwam werd je opgehesen, en de kans dat je er op kon wandelen was kleiner dan 1 %. Kortom: een sprongetje van de hoge duikplank. En dat was allemaal nog niet het ergste wat je kon overkomen. Eigenlijk is zo'n inspecteur-van-tegenwoordig maar een watje....