Elke dag in het onderwijs is boeiend: Als je maar kijkt... en luistert... Vanaf november 2014 is mijn blog terug te vinden op http://sybesma.nl
vrijdag 28 september 2012
Ouderparticipatie?
Ik hou van lezen. Ik lees dan ook alles wat los en vast zit. Van coachingkalenderblaadjes, buurtkrantjes, stapels folders, vakbladen te kust en te keur, mailbrieven, kranten, boeken in soorten en maten, en zelfs hele gedeelten wc-rol (als mijn kinderen daar tenminste in het net iets op hebben geschreven). Zo kwam ik afgelopen week een artikel tegen met o.a. de volgende inhoud over een representatief onderzoek:
Het vertrouwen van ouders in het Nederlandse onderwijs is de afgelopen drie jaar dramatisch gedaald van 58 naar 34 procent. Dat is
een ongekende verschuiving. De lat moet volgens hun flink omhoog (strengere leerkrachten, hardere exameneisen, betere feitenkennis,
minder zelfontplooiing), maar de prestatiedruk mag niet verder toenemen. Nu al vindt meer dan de helft die te hoog.
Het eerste zinnetje verbaasde me niet zo (daarover straks). Maar daarna staat er iets heel geks:
- de lat moet volgens ouders flink omhoog (streng, stampen, straf), en
- de prestatiedruk mag niet omhoog, integendeel.
Ik ben ouder met een dubbele pet; veel van jullie zijn ook ouder (met dubbele pet). Het was een representatief onderzoek, want ze hebben jou en mij niet gevraagd (???). Wel tien keer heb ik het nagelezen; wat willen die ouders dan eigenlijk? De wereld van 1950 terug? Inclusief het rietje, de lineaal, het ezelsbordje en de hoek? Tafels stampen, topografie stampen, gedichtjes stampen... en misschien ook maar weer de psalmen?
Stil in de bank zitten, afrekencultuur, weten wat de middelen van bestaan van Vuurland zijn, etc.?
Oh ja, en dat alles graag, maar kinderen mogen er niet moeier van worden dan nu?
Goed, dat was even mijn verbijstering. Geweldig, zoals de woorden van van Bijsterveld zich meteen vertalen in ouderparticipatie: ga die kinderen wat leren, en zorg dat ze er niet moe van worden, want dan hebben we thuis nog meer gezeur....
Laat maar. Er zat wat eigen frustratie onder. Van mij mogen de eisen aan mijn kinderen best hoog zijn. Van mij mogen ze dagelijks aan de rekstok.
En ik vind het niet erg dat ze moe van school zijn als ze thuiskomen.
Hoe zou het eigenlijk met de ouders van de Bron zijn? Hoe oordelen die over de school en het onderwijs dat er gegeven wordt? Het lijkt me wel handig om dat te weten... Immers: echte ouderparticipatie houdt toch ook een beetje in dat we aan dezelfde dingen willen werken: thuis en op school? Kom je dit soort dingen te weten op de ouderavonden, de info-avonden en de 10-min-gesprekken?
Ik ben op zolder 'achter het schot' gekropen; dat zeggen we bij ons thuis als we tussen de oude rotzooi gaan zoeken. helaas pindakaas. Ezelsoren, linealen, rietjes: alles naar de stort....
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten