Maandag heb je weer een hok vol kinderen, vers uit het
weekend. Verstandige ouders hebben het kroost zondagavond vroegtijdig van de
werkvloer verwijderd; andere kinderen zitten er wat minder fit bij: duim in de
mond of hoofd op twee handen, zwarte kringen, wijd opengesperde blaaskaken…
Er zijn er bij die meteen in de adhd-stand staan, anderen vol verhalen…. Kortom: ze zijn er weer!
Er zijn er bij die meteen in de adhd-stand staan, anderen vol verhalen…. Kortom: ze zijn er weer!
Heb je wel eens dat je aan de gezichten kunt zien: het is
weer maandag, ik moet weer? Voor welke kinderen in je groep is het vanmorgen
een zware gang? En wie kon er niet wachten tot eindelijk die schoolbel ging?
Tralies. Voor sommige kinderen is het openen van de
schooldeuren als het openen van de hekken bij de dierentuin; eindelijk mogen ze
naar binnen om met elkaar te genieten van een dagje-in. Voor sommige anderen is
het sluiten van de deur van het lokaal als het sluiten van de deuren van een
hok in de dierentuin; wachten tot je er (eindelijk) weer uit mag. En aan nog
weer anderen is de rol van temmer voorbehouden.
Tralies: ik heb ze ook in mijn huis. Elke avond bestudeer ik
tegenwoordig het fenomeen van de omgang van iemand achter de tralies met iemand
erbuiten. De een kan er niet uit, de
ander kan er niet in. De een, dat is de hamster, de ander is natuurlijk de
poes. De hamster en de poes… Leuke titel voor een boek. Tot op enkele weken
geleden dacht ik dat het nodig was de poes bij de hamster weg te houden. Nu
vraag ik me, na avonden studie, af of het misschien niet andersom is.
Voortdurend scharrelt de hamster bij de tralies van zijn hok
langs: van links naar rechts, van voor naar achteren, van onderen naar boven
klimmend. En de poes, buiten het hok, vliegt er maar achteraan, maar dan
buitenom. Soms ziet de poes een kans om, al liggend op de grond, de hamster van
de tralies af te tikken, maar stiekem verdenk ik de hamster er van de poes op
stang te jagen. Terwijl het beestje door het hok rent houdt ze de poes vrolijk
in de gaten. Er is geen spoor van angst.
Klein maar dapper, zo gezegd.
Klein maar dapper, zo gezegd.
Wat nu als ik het deurtje van het hok zou openzetten? Wordt
het dan een vriendschappelijk tafereel van een poes en een hamster die elkaar
door het huis achterheen zitten, of wordt het een bloedbad?
Zouden ze een vriendschappelijke relatie gaan uitbouwen, en samen de wereld verkennen?
Ik durf het nog niet aan. Het lijkt wel leuk zoals die
twee met elkaar spelen, maar toch ben ik blij dat er nog tralies tussen zitten.
Zouden ze een vriendschappelijke relatie gaan uitbouwen, en samen de wereld verkennen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten