zondag 17 maart 2013

Tralies


Maandag heb je weer een hok vol kinderen, vers uit het weekend. Verstandige ouders hebben het kroost zondagavond vroegtijdig van de werkvloer verwijderd; andere kinderen zitten er wat minder fit bij: duim in de mond of hoofd op twee handen, zwarte kringen, wijd opengesperde blaaskaken…
Er zijn er bij die meteen in de adhd-stand staan, anderen vol verhalen…. Kortom: ze zijn er weer!

Heb je wel eens dat je aan de gezichten kunt zien: het is weer maandag, ik moet weer? Voor welke kinderen in je groep is het vanmorgen een zware gang? En wie kon er niet wachten tot eindelijk die schoolbel ging?

Tralies. Voor sommige kinderen is het openen van de schooldeuren als het openen van de hekken bij de dierentuin; eindelijk mogen ze naar binnen om met elkaar te genieten van een dagje-in. Voor sommige anderen is het sluiten van de deur van het lokaal als het sluiten van de deuren van een hok in de dierentuin; wachten tot je er (eindelijk) weer uit mag. En aan nog weer anderen is de rol van temmer voorbehouden.
Tralies: ik heb ze ook in mijn huis. Elke avond bestudeer ik tegenwoordig het fenomeen van de omgang van iemand achter de tralies met iemand erbuiten.  De een kan er niet uit, de ander kan er niet in. De een, dat is de hamster, de ander is natuurlijk de poes. De hamster en de poes… Leuke titel voor een boek. Tot op enkele weken geleden dacht ik dat het nodig was de poes bij de hamster weg te houden. Nu vraag ik me, na avonden studie, af of het misschien niet andersom is.
Voortdurend scharrelt de hamster bij de tralies van zijn hok langs: van links naar rechts, van voor naar achteren, van onderen naar boven klimmend. En de poes, buiten het hok, vliegt er maar achteraan, maar dan buitenom. Soms ziet de poes een kans om, al liggend op de grond, de hamster van de tralies af te tikken, maar stiekem verdenk ik de hamster er van de poes op stang te jagen. Terwijl het beestje door het hok rent houdt ze de poes vrolijk in de gaten. Er is geen spoor van angst.
Klein maar dapper, zo gezegd.
Wat nu als ik het deurtje van het hok zou openzetten? Wordt het dan een vriendschappelijk tafereel van een poes en een hamster die elkaar door het huis achterheen zitten, of wordt het een bloedbad?
Zouden ze een vriendschappelijke relatie gaan uitbouwen, en samen de wereld verkennen?
Ik durf het nog niet aan. Het lijkt wel leuk zoals die twee met elkaar spelen, maar toch ben ik blij dat er nog tralies tussen zitten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten