Als erkend hamsterkenner (zelf-gediplomeerd, dat kan gemakkelijk in dit land waar Jan en alleman voor weinig werk diploma's ontvangt) ben ik ook nieuwsgierig naar dit tweede dier. Niet om in de handen te houden (ze poepen tenslotte voor het lieve vaderland weg) maar om gedragsverschijnselen te herkennen en te vergelijken met wat mensen doen.
Deze tweede blijkt niet alleen een vreedzaam dier te zijn, het is ook een uitbreker! Elke morgen opnieuw scharrelt hij door de kamer, terwijl hij de vorige avond gecontroleerd in zijn kooi vertoefde. Hier en daar is al de nodige ruimte-tussen-tralies gesloten, maar... het blijft hem lukken....
Eerlijk gezegd: stel dat het een konijn was geweest, dan had ik wellicht in deze donkere dagen voor kerst besloten om.... maar eh, dat doe je niet met een hamster, niet waar? Eén hap en het kerstdiner zou verdwenen zijn.
Twee hamsters in huis: de één erg huiselijk (in zijn eigen kooi en hokje), de ander voortdurend bezig out-of-the-box te denken en te doen. Ik denk erover om er nog een paar extra aan te schaffen en daarmee een hamster-observatorium in te richten, waar ik op zoek ga naar de overeenkomsten tussen kinder- en hamstergedrag. Want dat die er zijn, dat staat voor mij inmiddels als een paal boven water.
In de huidige thuispraktijk betekent dat dat de ene hamster ons erg bezig houdt (welk rugzakje), en de ander zich er bij neerlegt dat de grootte van zijn wereld wordt beperkt door de grenzen van zijn kooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten