Observatorium uitgebreid

Enige weken geleden heb ik jullie er al over verteld: mijn observatorium zou worden uitgebreid. Een Siamees poesje is daarvoor aangekocht. Speciaal dit ras, want je begrijpt: soort zoekt soort, en bij mij past een eigenwijze Siamees. De uitbreiding was om meerdere redenen noodzakelijk. Allereerst bovengenoemde. Immers: bij langdurige observatie gaat om begrip (niet om het oordeel) en dan is het wel fijn dat je wat gelijksoortig bent; je kunt elkaar zogezegd beter ‘aanvoelen’

Maar: er was een tweede reden: één van de hamsters heeft enige tijd geleden het tijdelijke met het eeuwige verwisseld en daardoor ontstond er vraag naar opvulling van de lege plek (het zogenaamde ‘lege-nest-syndroom’). Met de aankoop van de Siamees kon weliswaar niet hetzelfde nest worden gevuld (qua omvang is een hamster tenslotte wel wat kleiner dan een Siamees-in-de-groei), zodat behalve de kosten van aanschaf van poes ook geïnvesteerd moest worden in kattenbak, kattenmand, kattenbakvulling, kattenvoer, kattenkrabpaal, kattenspeeltjes en kattenknuffels. Hieruit blijkt dat er een forse investering is gemoeid met mijn observatorium. Je moet er wat voor over hebben. Wat ik mij tevoren niet zo gerealiseerd had is dat de aanschaf van een Siamees een onvoorstelbare bemoeizucht in huize Sybesma tot gevolg zou hebben. Want: niet alleen de aanschaf van bovengenoemde zaken riep een oordeel van alle homo-sapiënsachtigen op (kleur, maat, plek in woning, huisnummer ja/nee, etc. etc). Vooral de naamgeving werd een gebed zonder einde.

Hebben jullie wel eens met vier man/vrouw geprobeerd een naam te verzinnen voor een vanwege professie aangeschafte poes? Even los van de vraag of men tijdens de naamgevingssessie lang genoeg geconcentreerd kon blijven (een poes leidt af): het bedenken van een naam is onderwerp van observatie op zich. Kijk: thuis hebben wij een Sytse en een Hylke. Je zou dus kunnen denken aan een Friese meisjesnaam. Meerderheid niet te vinden. Vervolgens kom je dan in de sfeer van ‘oma Tut’ en ‘mevrouw de Beuk’. Afgewezen. Het ‘namenboek der Nederlandse maagden’ geeft ook niet een wenselijke oplossing. Politiek getinte namen dan? Zelf vind ik politiek tenslotte erg interessant: ‘Jet’ zou kunnen (van Jet Bussemaker; hoe kunnen ze iemand met zo’n naam tot minister van onderwijs bombarderen, hoewel... op het minister van onderwijs kun je iedere kwakzalver neerzetten); ‘mevr Thieme’ van de Partij van de Dieren, ook een optie (maar dat is weer geen katje om zonder handschoenen aan te pakken); of ‘Hachchi’, van D’66, hoewel, dat geeft natuurlijk weer gedoe bij Hardenbergse PVV’ers. Laat maar. Een drama is het geweest, die naamsessie. Maar: we zijn er uit! En: het lag zo voor de hand... Hoe blind kun je zijn... Onze poes heet vanaf gisteren: Wifi! Ja, ja, oefen maar eens even, laat de naam maar eens over je tong rollen... We zijn het er allemaal over eens bij ons thuis (een zeldzaam fenomeen). We kunnen het ook allemaal met reden onderbouwen. Allereerst: het is natuurlijk een poes, een vrouwtjeskater zogezegd, een wijfje. Daarnaast kom ze te wonen in een huis waar de wifi-afhankelijkheid in enkele jaren exorbitant is toegenomen. Vrouw des huizes, beide kinderen des huizes, man in huis: allemaal zijn zij omgeven met wifi-ontvangende apparaten: computers en internetverstrekkende apparatuur, tablets en mp-3spelers en videospelers en telefoons... Gek word je er van, en dan kun je ook maar beter een bestraalde kat worden toch? Ze krijgt toch binnenkort een zender om de nek.... Doe maar in één keer een wifi-extender, heb ik ook internet achterin de tuin. Dit hele verhaal... en nog geen minuut observatietijd verslagen... Volgende week: mijn eerste objectieve Siamezen-observatie. Dat beloof ik!