Brandweerman

21 april: het nieuws van de dag: koningslied nu volledig afgebrand. Jammer voor al die onderwijscollega’s, die het hele weekend onder de douche het lied hebben staan inoefenen…
Boze en verdrietige auteur: zo zijn best gedaan, en dan zo volledig af geserveerd worden.
Medestanders van auteur allemaal in het kliekje van BN’ers: 'en het was zo'n mooi lied...'
Nederland weer op z’n best: even lekker leeglopen via de sociale media (waar je tenminste gewoon net zo grof kunt zijn als je kunt, en dat is nogal wat).
Mooi teken ook bedacht (ook zo ècht Nederlands: we steken niet één vinger in de lucht, we doen er meteen drie).
Zelfs in het buitenland valt de heibel over ons koningslied op.
In Pauw en Witteman wordt het lied door een neerlandicus volledig de grond in geboord, als taalkundige ramp.
Goed, hè? Het is weer gelukt! Nederland is weer wereldnieuws!
En ik? Ik denk stiekem: drie vingers voor dat kliekje: eigen schuld, dikke bult...

Ik heb geen tijd om een webpagina tegen het koningslied te maken. Geen tijd om een petitie online te zetten. En al helemaal niet om het koningslied uit het hoofd te leren (dat wordt ook lastig want ik kan namelijk al helemaal niet zingen).
Nee, ik speel brandweerman. Het hele weekend. Vrouwlief heeft namelijk bedacht dat de lieve poes rond mag scharrelen in de tuin, omdat het zulk mooi weer is. Normaal zou dat geen probleem geven. Loslopende poezen redden zich over het algemeen wel. Maar poeze Sybesma loopt niet los; zij zit aan een touwtje. Een touwtje om er voor te zorgen dat zij het grondgebied van de Sybesmaatjes niet verlaat.

Poeslief heeft daarom bedacht het de familie maar lastig te maken. Zij loopt over het randje van de vijver, op zoek naar kikkers. Zij struint onder de struiken bij het vogelhuisje, in de hoop haar eerste vliegend voorwerp te verschalken. En zij klautert in bomen, om daar vervolgens, het liefst boven in de kruin, volkomen verstrikt te raken.  Waarna meteen 112 op zolder wordt gebeld en paniekerig wordt gemeld dat er een Wifi in de boom zit, die er niet uit kan. Trap af, tuin in, trapje op, kat uit boom geplukt, met twee takken (een echt takken-wifi dus) trappetje weer af, kat op de grond gezet met vermanend vingertje, trap op. Totdat 112 weer oproept…

Er komt een moment dat ik het zat ben brandweerman te spelen. Kat klierig? Ik ook. Touw met een halve meter ingekort. Niet genoeg, dan nog twintig centimeter eraf. Familie twijfelt. Ik niet. Ik wil niet steeds die boom in. Bovendien: nog 10 keer die boom in voor de kat en er zit geen tak meer aan. Probleem kan handiger worden opgelost: zaag boom om. Dan kan de hele familie een bijdrage leveren aan de brandweer. Helaas: kapvergunning geweigerd. Touw blijft kort, boom heel.

Onderwijskundig ben ik tegen touwtjes.  Zeker tegen te korte touwtjes. Maar ik snap nu dat de dierenwereld touwtjes nodig heeft die te kort zijn. Hoewel… Binnenkort zal ik jullie vertellen over een nieuw onderwijskundig katsturings project. Als ik dat af heb kan ik solliciteren naar een LB-functie: kattenregulator.

Tijd om te oefenen. Het koningslied, bedoel ik. Zal ik die van Paul van Vliet doen? Of die van Hennie Huisman? Dat wordt feest, vrijdag. Staan we allemaal ons eigen lied te brullen. Typisch nederlands…