Steek in mijn hart...

Vrijdagavond, 20 april... Nog even kijk ik de tuin in, met een lichte steek in mijn hart. Hoe zouden ze er voor staan, mijn mooie groene grassprietjes, nog aarzelend voor de lentegroei? Wat zal mijn net aan komen wandelen salamander (de vijver verkennend)  vinden van al die blikken die in het heldere water worden geworpen?
Maar bovenal: hoe zal ik de zaterdag doorkomen... De schrik is me gaandeweg deze avond tot in mijn grijze haarpuntjes gaan zitten. Lang heeft het geduurd voor ik mij er bij neer heb kunnen leggen dat mijn, met eigen bloed, zweet en tranen opgebouwde tuinhuis, is geconfisqueerd voor hartjes, windlichtjes en andere frutsels van mijn anders wel dierbare echtgenote.
Gaandeweg deze avond is het niet slechts bij mijn tuinhuis gebleven... Mijn hele huis is verbouwd! Waar ik vanmorgen nog in alle rust mijn broodjes en een kopje thee heb zitten genieten, is alles nu volgestouwd met nog meer hobby! Mijn eigen auto: verwijderd van de oprit, die nu volledig wordt bedekt met een tijdelijk opgebouwd frustelplek van nog weer een andere hobbyist....

Wat zal ik straks aantreffen op mijn slaapkamer? Mijn bed bedekt met windglazen? Of met allemaal slapende hobbyisten, zich snurkend voorbereidend op hun grote dag?

Ik heb ook een hobby... Ik verbouw gratis slaapkamers!