Dat is nog een hele kunst, dat loslaten. Het is het gevoel, hè, het gevoel dat zegt dat, als jij het niet doet, dat het dan niet gebeurt of niet goed gebeurt... Dat het dan niet blijft hangen, niet beklijft... Voor je het weet pak je de boel weer stevig vast.. en vaak wordt het dan trekken (zie je, ben ik al weer bij die caravan).
In elk geval: vandaag, bij het opruimen van het huis, vergat ik een vaas vast te houden... op een essentieel moment. Loslaten zonder bijbedoelingen, maar ja, leg dat achteraf maar eens uit. 't Was de mooiste vaas van Hardenberg... en nu ligt ie in de glasbak (en ik zit op zolder, waar ik alleen schade kan toebrengen aan persoonlijke eigendommen).
Nou, goed, morgen maar even een nieuwe halen en goed vasthouden. Houden jullie in het weekend je hart maar vast, maandag en dinsdag de informatie-avond! Zeker weten dat ouders alles willen weten over Dalton, vrijheid en loslaten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten