donderdag 22 december 2011

Red het basisonderwijs

Ik weet niet of jullie het bericht ook hebben gezien van het comité 'Red het basisonderwijs'? Als je eerder dit jaar hun petitie hebt ondertekend dan moet dat haast wel...
Ik haal één gedeelte uit hun mail: "Tot onze schrik bleek dat de minister bij het beantwoorden van de vragen de kamer misleidende informatie verschafte over de wetenschappelijke onderbouwing van het onderwijstoezicht. Ondanks de moeite die wij hadden genomen om de kamerleden goed te informeren, bleken de kamerleden niet in staat om het debat scherp en helder te voeren. Zo werden moties over de wetenschappelijke onderbouwing en de betrouwbaarheid van de leerlingenweging verworpen. Een motie die de regering vraagt om te bezien of een herziening van de methodiek van de inspectie ten aanzien van de beoordeling van leerresultaten noodzakelijk is, werd wel met een ruime meerderheid aangenomen."
Dat is duidelijke taal. De minister beduvelt de kluit, kamerleden zijn te dom om het debat te voeren, kennis is in de kamer amper aanwezig; diezelfde kamerleden vragen vervolgens de regering (de minister dus) om te bezien of 'een herziening van....' nodig is.

Wat denken jullie... wat zal de minister antwoorden? Natuurlijk is die herziening nodig, wij weten dat... De minister zal dat echter ontkennen en de kamerleden zijn te dom om het antwoord te beoordelen; dat is kort gezegd de verwachting die ik van het vervolg heb...
Letten jullie mee op?



Terug naar de basis


Sinds kort beschikken wij in huis over twee hamsters. De eerste, eigendom van de oudste zoon, kreeg erg veel aandacht van de jongste; dan ontkom je er niet aan ook voor de tweede zoon een nieuwe hamster aan te schaffen. Hij weet trouwens daar niets van, gaat er vanuit dat deze goede daad is verricht door Sinterklaas.
Als erkend hamsterkenner (zelf-gediplomeerd, dat kan gemakkelijk in dit land waar Jan en alleman voor weinig werk diploma's ontvangt) ben ik ook nieuwsgierig naar dit tweede dier. Niet om in de handen te houden (ze poepen tenslotte voor het lieve vaderland weg) maar om gedragsverschijnselen te herkennen en te vergelijken met wat mensen doen.
Deze tweede blijkt niet alleen een vreedzaam dier te zijn, het is ook een uitbreker! Elke morgen opnieuw scharrelt hij door de kamer, terwijl hij de vorige avond gecontroleerd in zijn kooi vertoefde. Hier en daar is al de nodige ruimte-tussen-tralies gesloten, maar... het blijft hem lukken....
Eerlijk gezegd: stel dat het een konijn was geweest, dan had ik wellicht in deze donkere dagen voor kerst besloten om.... maar eh, dat doe je niet met een hamster, niet waar? Eén hap en het kerstdiner zou verdwenen zijn.

Twee hamsters in huis: de één erg huiselijk (in zijn eigen kooi en hokje), de ander voortdurend bezig out-of-the-box te denken en te doen. Ik denk erover om er nog een paar extra aan te schaffen en daarmee een hamster-observatorium in te richten, waar ik op zoek ga naar de overeenkomsten tussen kinder- en hamstergedrag. Want dat die er zijn, dat staat voor mij inmiddels als een paal boven water.
In de huidige thuispraktijk betekent dat dat de ene hamster ons erg bezig houdt (welk rugzakje), en de ander zich er bij neerlegt dat de grootte van zijn wereld wordt beperkt door de grenzen van zijn kooi.

vrijdag 16 december 2011

Gered door... een kleuter


Er vgebeurde hier even niets. Druk ... druk ... druk, je kent het wel. Maar in al die drukte beleef ik mooeie momenten.
Ik wil met jullie graag een belevenis delen uit deze laatste week. Wij volwassenen leven in een bijzonder gecompliceerde wereld (dat vinden we zelf, en we hebben het ook met elkaar in- en aangericht).
Zo werd mij een gecompliceerd klusje op het bord gelegd, een technisch klusje. Gewoontegetrouw stroop ik dan graag de mouwen op om het probleem te analyseren en vervolgens op te heffen. Gebruiker blij en dankbaar, en ik een beetje trots, want op zo'n moment is de techniek me nog steeds niet de baas.
Dit keer echter bleef ik steken in de analyse; ik kwam zogezegd in een loop (Engelse term voor rondje) terecht. Nu is dat mijn eer te na, en je weet welk een moeite het de gemiddelde man kost toe te geven dat hij iets niets kan. Maar ja, ook de jonge omgeving concludeerde alras dat wat ik deed de oplossing niet naderbij bracht; met jonge omgeving bedoel ik: de kleuters die er zo'n beetje bovenop zaten.
Wat moet je, als ict-er met een onopgelost probleem-in-een-loop, als man met aangetast eergevoel, omringd door kinderen die hun vertrouwen geheel op jou hebben gevestigd? Zo vaak overkomt dat jullie niet... (waarmee ik natuurlijk niet wil zeggen dat vrouwen geen eergevoel kunnen hebben).
De oplossing, de redding van mijn eergevoel zat naast me. Ik weet haar naam niet, maar ik ben haar de rest van de week dankbaar geweest. Ze maakte me in 1 zin duidelijk dat er voor elk probleem een oorzaak was, een verklaarbare oorzaak. Daarvoor hoef je eigenlijk alleen maar te kijken. Terwijl ik namelijk de pc voor de tigste keer herstartte verscheen er een blauw scherm. Zie je wel, zei het meiske, er zit een smurf in, die doet lastig.
Daar had ik nog niet aan gedacht! En hoe gecompliceerd het probleem ook leek, als je deze oorzaak weg kon nemen, dan was er geen probleem meer. Wegjagen dus, die smurf. Met flink wat blaaswerk (en wolken stof) heb ik dat gedaan (en daarna ook de pc geherinstalleerd). Die smurf moet nu wel weg zijn, dinsdag ga ik kijken. En nog even een compliment uitdelen voor mijn redster.

vrijdag 2 december 2011

juf en meester voeden op


Een schoolteam in den lande had last van werkdruk; 
na een schoolweek zat menigeen regelmatig een beetje stuk.
Het zweet werd dag in dag uit in grote mate vergoten,
en Sinterklaas kwam het probleem nog eens vergroten.

De directeur stelde menigmaal prangende vragen,
de IB-ers hadden over leerresultaten wel eens wat te klagen,
de ICT-er gooide graag wat stenen in de vijver
en ook de conciërge liep over van vrolijke ijver.

En toen de minister deze week foeterde op moderne opvoeding,
 toen hoorde je ook in deze personeelskamer: dat is niet ons ding.
Kinderen komen hier niet om opgevoed te worden maar om te leren;
laten wij ons niet langer aan al die onzindingen bezeren.

Maar ja, maandag staat het weer voor de deur, dat kinderspul;
ook met of zonder boterham,  ook met kleren soms als prul.
Fijn als je een goed thuis hebt, en je bent gezond...
maar er lopen er ook tussen die behoorlijk zijn gewond.

Geleerd of niet, opgevoed of niet, door ouders gesteund of niet:
met boterham of niet, ze staan er wel, als zonnetje of deugniet.
Wat mooi dat ze er weer zijn, en nu komt het er op aan subiet:
door jou voelen zich wel of niet een hele Piet!