Vakantiemood

Het is de eerste dag van de vakantie. Ik sta bij de Gamma in de rij. Er ligt maar één ding op de band

te wachten. Een ferme tik op de schouder leid mij af; iemand vraagt of hij misschien even voor mag.

Hoe het kan weet ik niet. Misschien omdat het voor de vakantie zo druk was, of omdat ik de dag ervoor op bezoek was op een Steve-Jobs-school in Almere, of gewoon omdat ik mij bewust was geworden van de term ‘vakantie’…

In elk geval: ik draai mij om en voordat ik het goed en wel doordacht heb antwoord ik:
“Nee, dit is mijn vakantiedag, vrije uren zijn zeldzaam en kostbaar, en daarom kan ik geen minuut langer hier staan”.  Een buur staat vrolijk achter me te stralen. Met een grijns op zijn gezicht spreekt hij luidkeels, ten gehore van drie rijen andere klanten: “Zo, zo, heb je nu alweer vakantie?” Je ziet hem denken: ga maar lekker in de verdediging…..

Gekke Henkie. “Ja”, zeg ik, “de baas betaalt weer uit  deze week”. Dan ben ik aan de beurt. Na het afrekenen kijk ik nog even om me heen voor ik rondbazuin: “Nou, Gert, ik ga snel, want ik wil elke minuut van mijn vakantie genieten….” Met een vriendelijke lach kijk ik triomferend rond, en vertrek dan.

Midden in de week gaat de familie een tweedaagse trip maken; naar Amersfoort, hotelletje pakken (2
Voor het mannelijk gedeelte is er altijd een prijs aan het eind: zelftap-ijs!

kamers maar liefst, maar ja, vakantie, he) en dan de stad in. De dagtrip eindigt bij IKEA, want als de familie met vakantie is, zal er gegeten worden bij IKEA! Dus daar sta ik dan weer, in het restaurant, achter zo’n IKEA-rollator gevuld met snelvoeding als saté-van-de-weet ik veel, gehaktballen, en friet. Veel friet. Na het eten worden we familiegewijs geacht de hele winkel door te crossen: eerst de boven-, daarna de benedenvedieping, alwaar de Koopjeshoek als finish geldt. Vet moet er af!

Twee dagen later pak ik een bakkie koffie met de echtgenote bij de HEMA. Zo maar, op een doordeweekse ochtend. Half crisis-Hardenberg zit daar ook, want de koffie is er voordelig, het ontbijt ook. Wat moet je bovendien anders doen op een doordeweekse crisisochtend?
Je zou bijna meteen doorlopen naar C&A, als ze daar tenminste ook koffie hadden geschonken. Maar allé, de koffie is lekker, en deze vakantieganger neemt er een lekker stukkie appelgebak bij. ’t Is tenslotte niet altijd vakantie, niet waar?

Is het je ook opgevallen? Gamma, IKEA, HEMA. Als het niet eindigt op een A ben ik er niet….

Behalve Naturalis. Voor het eerst in mijn vakantiebestaan heb ik een bezoek gebracht aan Naturalis. Leiden. Er zijn al zoveel plaatsen bezocht: NEMO, EYE, Maritiem Museum, Museum Soesterberg, Rijksmuseum voor Oudheden, Science Delft, Prinsenhof…

Naturalis ontbrak op de lijst. Nu niet meer. Geen moment van spijt. Ik snap nu veel beter hoe Wifi van binnen in elkaar zit (dat krijg je als er onder je neus een cavia wordt opgezet, terwijl je net trek begon te krijgen). Bovendien snap ik nu ook veel beter dat de Siamese kat afstamt van de dinosaurus; het evolutionair proces heeft er voor gezorgd

dat mijn Wifi met haar hersenvolume van circa 20 kubieke cm veel slimmer is dan die brutosaurus van pakweg 2 miljoen jaar geleden (met vermoedelijk zo’n drie liter hersens).

En daarom kan ik de nieuwe week weer met hernieuwde energie beginnen. Samen met Wifi vul ik deze week de hoofdlijnen van de cursus “Hoe vul ik mijn 40-urige werkweek?” in. En zo spoedig daarna gaan we beginnen met de cursus “Hoe leg ik het mijn directeur uit?”.

Mijn vrouw start de week anders. Zij start de week met een studiedag over werkdruk. Precies. Anders zou ze deze maandag koffie gaan drinken bij de HEMA. Nu kan ze morgenvroeg beginnen met het leegschudden van de schoenen. Moed zoeken. Mood zoeken.