Kat plat

Het is zondag. Vandaag is ieder verplicht zich op sokken door ons huis te bewegen. Dat is een vast nummer, in de week voor de CITO-eindtoets. Immers: als je maandag weer naar school gaat krijg je een preek over je heen: dat het de CITO-eindtoetsweek is, dat het belangrijk is dat de leerlingen van groep 8 stilte ervaren, dat het niet aangaat anderen te storen, enz. enz. In huize Sybesma wordt dat traditiegetrouw al op de zondag er voor er in gehamerd. Immers: maandag hebben vader en moeder daar, in verband met hun zeer drukke werkzaamheden, geen tijd voor…. Bovendien: twee preken op één dag zetten geen zoden aan de dijk! 

Natuurlijk hebben wij in huize Sybesma dit jaar geen stresskinderen die moeten deelnemen, maar tradities zijn heilig hier… Wij (man/vrouw) zeiden vandaag nog tegen elkaar: eigenlijk is het toch raar dat je deze zondag zo laat verlopen, terwijl je diep in je hart het liefst dat hele CITO zou opblazen.

Nu komt het mij persoonlijk ook wel goed uit. Ik kan mateloos uitkijken naar de CITO-eindtoets. Na mijn verhaal van vorige week had je dit natuurlijk absoluut niet verwacht! Toch is het waar. Immers de zondag er vooraan verloopt thuis in een dermate stilte, dat het zo ongeveer de enige zondag is die zich leent voor een dutje door de heer des huizes. Dat is ook wel nodig, na het lezen van vier kranten en twee vakbladen op zaterdag, en zondag-na-kerktijd.  Alleen in het voor-CITO-weekend, hoor; andere weekenden blijft het bij één krant.

Ik schrijf dit stukje net na mijn middagdutje. Alles is verder nog in diepe rust. Vooral de kat. De kat ligt
Misschien is het ook wel de brief geweest, die we samen hebben geschreven… Wist je dat nog niet?
Oh ja, een groot deel van de zaterdagavond heeft het gekost… Hoe het zo kwam?

vanaf hedenochtend volledig plat, zo op het oog lijdend aan toets-shock. Ik denk dat er de afgelopen week toch te fors is ingezet op een gouden medaille voor de Siamezen-toets. Elke avond geoefend: meerkeuze-vragen-intelligentie, het boekje “Hoe overleef je de CITO-toets?”, reken- en wiskundeopgaven, vragen van het type “Wat staat er niet?” en ga maar door. Ik had niet verwacht dat dit zo uitputtend zou werken op de anders zo actieve kat. Misschien leg ik de lat te hoog, ben ik te veeleisend, is de kat te perfectionistisch, heeft het dier last van onderpresteren?

Op de voorpagina van de zaterdag-Trouw stond een groot artikel met uitspraken van Sander Dekker, de veelgeplaagde staatsecretaris van onderwijs, die het klagen over de CITO-toets beu was. Hij stelt daarin dat we moeten ophouden te klagen over een verplichte eindtoets. Het is immers zo goed bedoeld: samen
(Dat er hier en daar een schrijffout in kan zitten: neem het poeslief niet kwalijk; en omdat het een Open Brief betreft mag ik hier citeren):

uitzoeken wat elke leerling weet, samen een goede start mogelijk maken in het VO, etc.; hij is ook niet voor die vergelijkingslijstjes, etc. etc. Kortom: het bekende nummer op plaats 9587 in de top 10.000.
Bij lezing zat de kat, na een week volop oefenen, op mijn schouder mee te kijken. Bij het zien van de foto van mijnheer Dekker begon het beest spontaan op te rispen, en, nadat ik het artikel luidop had voorgelezen besloot het dier tot een spontane actie: een open brief aan staatsecretaris Sander Dekker, met een afschrift naar de vaste Kamercommissie voor Onderwijs.

Open brief aan monseigneur Kater van Onderweis
ofer de SITOtoets

Geagte heer Kater,

In Trouw heb ik kennis genoomen van uw interveuw ofer de SITOtoets. Ik fin dat uwe Excellente School behoorlijk uit de nek praat. De SITOtoets is egt nie zo goed as u segt. Ik heb er nou 2 weeken op guoefunt en ik snap et noch steets nie. Vreidag heb ik met me juf afgeprooke dat zu mu du toets heelemal gaat voorlese zodat ik het goet ga snappu. Dat is niet so iirluk, maar anders kan ik nie naar de haaffoo.
Sgaf um maar so gouw moguluk af.

Wifi Siamees Sybesma

Ik kan je vertellen: ik ben nog nooit zo trots op een Siamees geweest als op deze. Natuurlijk, er zitten wel

wat schrijffouten in, maar vertel es: wie van jullie heeft al eens zo’n Open Brief geschreven, hè, piepmiepen m/v?

Zelf ben ik ook bezig met een Open Brief, aan alle kranten. Immers: als minister Plasterk van de Zeven Provinciën deze week in de Kamer op het matje moet komen omdat hij van voren niet weet dat ie van achteren wordt afgeluisterd, dan vind ik dat het hele kabinet de dag erna in de Kamer moet komen om en public de CITO-toets te maken; dan rekenen wij er wel mee af.
Nee, jullie niet. De kat en ik!