zondag 21 september 2014

Zwarte Piet, kierekierewiet

Snoepgoed
Steeds vroeger slaat de duisternis in de avond toe. Als het 8-uur-journaal voorbij is is het buiten al bijna net zo donker als het nieuws zelf. Heel stiekempjes gaan de gedachten al vooruit, gestimuleerd door het aanbod bij AH en kornuiten; nog eventjes en de goed-heilig-man gaat boorden richting Nederland.

De laatste jaren is de knecht van Sinterklaas de Zwarte Piet. Toevallig is dat ook zijn naam. De een of andere flip fluitketel, Barryl Biekman van het Platform Landelijk Slavernijverleden, heeft het eindelijk voor elkaar dat Zwarte Piet
Zeurpiet
(stereotyp voor dikke rode lippen, knecht en dom) dit jaar niet meer welkom is in Amsterdam. Hij heeft daarvoor zelfs een Nederlandse rechter aan zijn zij gekregen, omdat die vindt dat wij rekening moeten houden met onze zielige zwarte medemens. gezanikt. Of het nu gaat over het volkslied, over provincies, over kerk of over Sinterklaas: in dit land is altijd wel iemand te vinden die ergens tegenaan wil schoppen.
Had Barryl zich enigszins verdiept in de geschiedenis, dan was hij wellicht op andere gedachten gekomen. Ik ken Barryl niet persoonlijk, dus of hij dikke rode lippen heeft kan ik je niet zeggen. Ik weet ook niet of hij ergens werkzaam is als knecht, maar bij de derde betiteling durf ik mijn mening niet ronduit te uiten.
Inmiddels heeft de ene of andere Nederlandse dichter gemeend de Sinterklaasliederen te moeten herschrijven; binnenkort ontvangen de scholen de verse exemplaren, dus reserveer alvast maar wat tijd om de nieuwe teksten in de hardleerse racistische leerlingkoppen te krijgen. Die sufferd snapt al
De elite van het anti-racisme
niet eens dat er geen Nederlands kind meer is te vinden die de volgende zin nog uit kan leggen: “…zijn knecht staat te lachen, en roept ons reeds toe…”. Dan vraagt zo’n klein Nederlandertje: “Papa, wat is dat: een knecht?” Al die racistische blanke kindertjes zingen al jaren liedjes als: “Zwarte Piet ging uit fietsen, toen klapte zijn band…” En deze hoorde ik ook al eens: “ Zwarte Piet, kierekierewiet…”
Ja, ja, je moet je hier steeds meer gelegen laten liggen. Of eh… Zullen we toch maar gewoon doen wat deze Amsterdamse meester (Ronald van Zanten, adjunct basisschool IJplein) zegt: “Er is al heel veel ver gezegd, maar bij ons op school leeft de discussie niet echt. Sinterklaas komt gewoon weer dit jaar en wij vieren het zoals wij het altijd hebben gevierd!”
Gelukkig zijn er genoeg mensen die met mij vinden: Zwarte Piet accepteren hoort bij het aanpassen aan Nederland. Zo is dat.

Hoe zou mijn kat een en ander ervaren? Kijk maar eens naar het beest: zwarte kop, zwarte oren, zwarte staart en zwarte sokken. Geen dikke rode lippen…Een blanke baas. Zou het beest zich ook
Toonbeeld van kattenracisme
gediscrimineerd voelen? De werkelijkheid bij Siamezen is immers, in tegenstelling tot de historische werkelijkheid van Zwarte Piet, veel erger! Siamezen zijn echt uit hun vaderland weggerukt en naar het racistische Westen ontvoerd. Daar lijden zij aan een leven van slechts dienstbaarheid aan hun meestal blanke kateigenaren, moeten verplicht op schoot zitten en zich de aanrakingen van die slavendrijvers laten aanleunen…
Al observerend bleek het mij vandaag ook weer: die intens verdrietige blik in haar blauwe ogen, die ultieme wens terug te keren naar Siam (tegenwoordig heet dat Thailand), zich weer te kunnen voortbewegen in het land van de Bengaalse tijger, te leven in echte vrijheid, zelf voor je kostje te mogen zorgen…
.Maar ja: je bent zwart op bepaalde delen van je lijf! Racisme en discriminatie is je lot. Als nakomeling van slaven ben je veroordeeld tot de voetvegen van een blanke natie. Jij, kat, nee, jij Siamese kat: jij bent slechts slaaf.

Ik heb haar uitgenodigd het ultieme moment van haar bevrijding mee te gaan maken in Utrecht, op 15
oktober aanstaande, voor het gebouw waarin Het College van de Rechten van de Mens gaat
oordelen over de klacht van ene mevrouw Rani Gupta, die een klacht indiende tegen de Stichting Primair Onderwijs in Utrecht (openbaar onderwijs) vanwege het negeren van haar wensen met betrekking tot een Zwarte-Piet-vrije onderwijsomgeving voor haar kinderen, zodat deze niet langer gediscrimineerd en geminacht door het leven hoeven te gaan.
En als je toch in die hoek van het land zit, reis dan op 16 oktober nog even naar Den Haag, naar het gebouw waar de Raad van State vergadert over het hoger beroep van burgemeester Eberhard van Amsterdam tegen de rechterlijke uitspraak over de racistische manier van vieren van het Sinterklaasfeest in Amsterdam.
15 oktober, vanaf 11.00 uur, aan de Kleine /singel 1-3, Utrecht.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten