zondag 29 juni 2014

De dwaasheid van de ouderdom

Omvliegen doen ze, de schooljaren. Of komt het omdat ik 'op leeftijd begin te raken?'
Nee, dit keer geen verhaal over de kat. Afgelopen vrijdag, en daarna zaterdag weer, heb ik mij verlaagd tot strijd met moeder aarde. Aarde in de tuin rondom mijn nederige stulp. Voorzien van spade en karretje nam ik mij voor tot een grondige grondverplaatsing over te gaan. Dus: eerst zwarte aarde uit de tuin, en vervolgens geel straatzand er weer in.

Potverdrie, geen sinecure. 10 jaar geleden draaide ik mijn schep daar niet voor om, nu lijd ik aan ernstige spier- en gewrichtspijnen. Een kar volscheppen met mooie zwarte aarde, dat is als zien waar straks het nieuwe straatwerk komt te liggen. Aldus gedaan, en daarna rap vertrokken naar de plek waar dit mooie spul kon worden afgeschept. Ik kan je vertellen: op dat moment stelde ik mij stevige levensvragen. Nee, nee, niet over doorgraven in de zwarte aarde (dat is toch ook weer van te drastische aard), maar wel over de vraag waarom ik op mijn .6-ste nog aan dit soort avonturen begon...

Vervolgens kwam de bulldozer om mijn kar geheel te vullen met geel straatzand. Aldus geschiedde. De eerste voorraad werd nog wat aangedrukt, waarna nog een halve kuub boven op karretje werd geknikkerd. Banden bolden op, links en rechts rolde er weer wat zand af, en mij werd vriendelijk verzocht het geheel af te dekken met een net. De rekening werd voldaan, en ik vertrok met kar en al richting gat. Alras kwam ik er achter dat de kar wel zeer goed gevuld bleek. Piepend en krakend, wippend en duwend achtervolgde de kar mijn auto. Met veel protest werden drempels genomen, en, vanwege het zeer ruim afstand houden door medeweggebruikers, twijfelde ik al rijdend aan de betrouwbaarheid van eerdere adviezen. Onder spiedende blikken van alom arriveerde ik weer bij mijn gat. Onder tijdsdruk werd het karretje van zand ontdaan (en pas toen kwam ik er achter waarom je een zot genoemd mag worden op je .6-ste). Welke gek op het idee komt om na een nacht van regen geel straatzand te willen verplaatsen... Ik ben niet de sterkste man van Nederland.

Het hele weekend heb ik uitgeput bij feestelijkheden aangelegen. Pas nu, bij het typen van dit stukje, ben ik weer in staat twee vingers te heffen. In de wetenschap dat pas dinsdagavond de stratenmaker bij mij voor de deur staat... Precies, om de straat te maken die ik in mijn gedachten heb. Of ik er onder lig of er overheen loop: ik zal het pas woensdagochtend weten.
Succes met de laatste week. Tip: stel je tuinplannen uit!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten